و ...

 تمام جو چهار ضلعی مان را پر کرده اند ..

عاطفه های مسکوت،یادبودهای مداوم،خطوط منقطع و نه موازی نگاه ها،..

تمام جو دایره ای را هم..

 که گاه ، گاه جوانی ست..

 به هزار شکل خاطره ساز می شویم ، به هزار راه خاطره باز..

 کودکانه دلشکسته می شویم..صادقانه تر بندزن..

 که هنگامه ی سرخوشی ست..

 تیزی گوش موش های دیوار زخم مان می زند..هق هق را قهقهه می زنیم..

 پشت دست جرأت مان داغ می زنند..زده نمی شویم که با زخمه ای همه ی

 پل های پشت سر قد علم می کنند.

 برچسب نشاط و خامی و قدرت ، خورده دورانمان.

 به هوار پرهیبتی آنی هم که شده پادشاهی جهان می کنیم..

 با ذره ای ناملایمتی گلویمان را می فشارد بغضی سترگ..

 در بی گوشه گی پیرامون عبرت سازی و عبرت اندوزی ؛

تمام جانمان دوخته می شود به ملایمت یک صدا ، هستی مان می ماند در

 گروگان یک واژه ی بهار گون .

 و دچار طبیعت مکرر روزگار می شویم.

 و دچار می شویم.