یکی صدایم را به گوش زمانه برساند
زمانه ای ها که نمی شنوند!
کسی خوانده بود : شیب تندی دارد دره ی روزگار!
و من نشنیده بودم ..
حالا هرچه دست بر دوسوی دهان می گیرم و فریاد میزنم
شنیده نمی شوم !
خوش تر بنواز ساز ِمان را
با مهمانان چندروزه ات مدارا کن
قراربخش چشمانمان باش
دلگرفتن هایمان را گوارا کن
دستگیرمان باش
آهای ؛ دنیای جوانی .