...

این دلنوشته ها و گاهخوانده ها یادآور روزگاریند که به جرم عهد نبسته ام چکه چکه می بارمشان

...

این دلنوشته ها و گاهخوانده ها یادآور روزگاریند که به جرم عهد نبسته ام چکه چکه می بارمشان

  

بالاخره ضرب آخر را گرفتیم ؛ 

درس و مشق ( این عنصر! جدایی ناپذیر قرن 21 !)

مرخصی مان را امضا زد و گود را برای کباده کشی هایمان !

رخصت داد .

 

بخوان مرشد !! 

 

   -----> شنیدنش پر از لطفه پس بشنوین . 

 

نظرات 7 + ارسال نظر
داش آکل یکشنبه 6 تیر‌ماه سال 1389 ساعت 18:42 http://dashakol.blogsky.com/

اسسسسسمت منو کشته!!!
ولی چقدر رنگ نوشته های اینجا بیخوره! خب هیچی دیده نمیشه چی نوشته آدم! دها!
کمی انتقاد ژذیر باشید‌:دی

تو این دنیای مَجازی ..شایدم مُجازی!
اولین چیزی که میتونه معرف آدم باشه ، اسسسسسمشه
.
مدتیه تمام قالبو کدچرخی میکنم و صدالبته کدگردونی !
اما بی فایده س..
.
یه کدشناس کمکم کنه کاش!
.
ژذیرفتیم:دی

ثمین یکشنبه 6 تیر‌ماه سال 1389 ساعت 20:01 http://fardai-behtar.blogsky.com

سلام عزیزم
______________________________$$$$
____________________________$$$$$$ بدو بدو که همین
__________________________$$$$$$$ الانشم کلی دیر شده
________________________$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
______________________$$$$$$$$$$$$$$$$$$
____________________$$$$$$$$$$$$$$$
___________________$$$$$$$$$$$$$
_________________$$$$$$$$$$$$
________________$$$$$$$$$$ مسابقست
_______________$$$$$$$$$
______________$$$$$$$$
_____________$$$$$$$$ با کلی جایزه
____________$$$$$$$
___________$$$$$$$
___________$$$$$$ مگه نمیخوای ببری؟
__________$$$$$$
__________$$$$$
_________$$$$$
_________$$$$
________$$$$ پس بدو بیا به این چندتا
________$$$$سوال جواب بده
________$$$
________$$$
_________$$
___$$$$$$$$$$$$$$$ از دستش نده
_____$$$$$$$$$$$$
______$$$$$$$$$
_____$$$$$$$$$$$$
____$$$$$$$$$$$$$$
___$$$$$$$$$$$$$$$$$
_________$$$$
__________$$$
___________ $ منتظرتم......



سلام !

سماق بمک علی الحساب .

۰۰:۰۰ دوشنبه 7 تیر‌ماه سال 1389 ساعت 13:57

تابستون با ۶ روز تاخیر شروع شد
تابستون هنوز تازگیش را حفظ کرده
تا بوده از ۷ سالگی تا بحال شور و نشاط و شادی آورده !!!!!!!

تابستونه فصل شادی و خنده
بچه ها توی کوچه گرم بازی مثل چند تا پرنده
فصل شنا میون حوض پر آب
فرار از لحظه های خسته خواب
تابستون فصل سر زدن به هر سو
به کوهستان به جنگل مثل آهو
دویدن در میون دشت و صحرا
مثل ماهی پریدن توی دریا
فصل درو میون دشت شادی
نقش یک شاخه گل نشوندن روی قالی
تابستونه فصل سفر به هر جا
به شهر شعر و قصه های زیبا
از لا به لای برگ هر کتابی
پر کشیدن به رویا های آبی
تابستونه فصل شادی و خنده...

با ۵ روز و ۲۳ ساعت البته !
تابستون بوده با یه دنیا کارتون خوش آب و رنگ (که امروز تقریبا بور
شدن!)

انرژی کلی این ترانه مثبته .. لااقل واسه من . شاید به دلیل خاطره
سازی فوق العادشه‌!

نیپون کوکو سه‌شنبه 8 تیر‌ماه سال 1389 ساعت 02:33

سلاااااااااااام رفیق روز های خوب!!!
سعی کنم درست تایپ کنم تا بعدا مثل این بالایی سوتی ندم!
بلاخره ضرب آخر رو گرفتیم پر پر خانیم
هیی هیی هیی از خنده های خبیثانه که میگه...
دیدی که زود رسیدم به تابستون شما دوتا!


تابستونه...
تابستونه فصل شادی و خنده...

سلاااااااااااااااام
عجب انرژی ای میگیره از نظرنویسام رنگ قلم !
زود رسیدی آره..
اما به قولی بالاخره تابستونه ما ۱ روز بیشتر شده..
با این که دیگه نمیشه کاری کرد..
مگر اینکه سر اولین کلاس ترم بعد یه ساعت دیر بیای !! :) :)

... مثل چند تا پرنده ..
راستی پس کی میشم رفیق خوب روزها ؟؟

تنها ترین تنها چهارشنبه 9 تیر‌ماه سال 1389 ساعت 15:01

سلام...
البته ببخشید ما لیاقت نظر دادن تو وبلاگ شمارو نداریم.
انشاالله که امتحانارو خوب داده باشید تابستونم خوش بگذره

سلام
من دوس ندارم طبق بعضی رتبه بندی های این دوره و زمونه ، درمورد
شاسیتگی های آدما قضاوت کنم ..
از نظر من شما چیزی از لیاقت کم ندارین..
آمد و رفت هاتونو ،همیشه ، با کمال میل میزبانم .

امیدوارم تابستون واسه شمام فصل قشنگی باشه

همای شنبه 12 تیر‌ماه سال 1389 ساعت 13:40

در کجای این فضای تنگ بی آواز
من کبوترهای شعرم را دهم پرواز
شهر را گویی نفس در سینه پنهان است
شاخسار لحظه ها را برگی از برگی نمی جنبد
آٍمان در چاردیوار ملال خویش زندانی است
روی این مرداب یک جنبنده پیدا نیست
آفتاب از اینهمه دلمردگی ها رویگردان است
بال پرواز زمان بسته است
هر صدایی را زبان بسته است
زندگی سر در گریبان است
ای قناری های شرینکار
آسمان شعرتان از نغمه ها سرشار
ای خروشان
موجهای مست
آفتاب قصه هاتان گرم
چشمه آوازتان تا جاودان جوشان
شعر من میمیرد و هنگام مرگش نیست
زیستن را در چنین آلودگی ها زاد و برگش نیست
ای تپش های دل بی تاب من
ای سرود بیگناهی ها
ای تمنا های سرکش
ای غریو تشنگی ها
در کجای این ملال آباد
من
سرودم را کنم فریاد

هر آنچه که شنیده ام
چیزی نبود
جز انعکاس فریادهای خودم
در آستانه ی ایمان و اضطراب.
حالا هم می خواهم بگویم از من
و یکی دو ترانه شاداب!

بگذار هر چه می خواهد بشود !

تنها41 یکشنبه 13 تیر‌ماه سال 1389 ساعت 21:58

بزن پست جدید را همکلاسی

خودم هم دلتنگ ِ پست جدیدم .
به روی چشم .

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد