همیشه مهر پردغدغه بوده برای دل های دبستانی مان !

 با بوی نیمکت هایی که از شهریور وزیدن میگرفت ، چیزی در دلمان

 فرو می ریخت !

 انگشت های کوتاهمان را خیس میکردیم و تقویم را با احتیاط ورق می زدیم .

خواب هامان عمیق تر میشد .. خنده هامان کشدارتر .. که مبادا آفتاب پاییز

بزند و هنوز تابستانی نشده باشیم !

- -- - -- - --

امروز ؛

چهار فصل داغ از دیوارهای زرد دانش آموزی ام فاصله گرفته ام !

حالا نزدیک ترین ابر را التماس (  )میکنم برای شستن تابستان ..

که پاییز ، بی التهاب ترین فصل سالــَم شده !

فصلی که روبروی آینه بزرگ شدم !! به وسعت یک دنیا !

- -- - -- - --

مهربان ِ همیشه ؛

کفش هایم تشنه ی خش خش نخستین برگ های درخت است ..

به عزیزترین ساعت فصل برسانم !