سال 92 با هدیه ای زیبا .. این گل ِ بنفش ِ زیبا شروع شد و دست در دستمان راه افتاد
که از سومین سیزده ِ خرداد بگذریم .. از تابستان .. از ششمین سوم ِ آذر .. از زمستان
.. از 365 بار عاشقی .. 365 بار دلتنگی .. 365 بار زنده گی .. و برسیم به امروز ..
امروز که همه ی نشدن ها و نبودن ها  آخرین نفس هایشان را می کشند ..
و بهار می آید تا بماند .. برای همیشه بماند ..
خدای مهربان من!
سپاس برای خنده ها و گریه هایم .. که هردو از قلبم برآمد و دروغی در میان نبود
سپاس که می توانم در آینه نگاه کنم و تو را برای خودم .. که خود ِ خودم بودم .. بی هیچ رنگ و ریا ..شکر بگویم
زانو می زنم برابر ِ تمامِ سالی که گذشت و دست هایم را بالا می گیریم ..
به سمت ِ آسمان ِ بخشنده ات ،
و برای دورترین آدم های زندگی ام ، پا به پای نزدیک ترینشان ..
آن هایی که تپش هایم هستند .. آن هایی که نفس هایم هستند .. آن هایی که دوستم ندارند و دارند..
که می شناسندم و نمی شناسند .. مهربانی و خوشبختی می خواهم.
دخیل می بندم به " یا مقلب القلوب " و برای رسیدن روزهای روشن سر از پا نمی شناسم ..
سال 93 با هدیه ای زیبا .. این گل ِ نارنجی ِ زیبا شروع می شود و دست در دستمان راه می افتد که ...